De Zeven Pijlers van Timani

1) Relevante anatomie voor muzikanten en zangers

 

* Leer de spieren kennen die essentieel zijn voor het bespelen van een instrument en zingen. 

Zowel de naam van de spieren als hun functie en hoe je ze gebruikt.

 

* Welke spieren normaal compenseren voor een bepaalde beweging als de meest optimale spier voor deze beweging niet gebruikt wordt.

 

* In Timani wordt gewerkt met een speciaal model dat precies beschrijft welke spieren een muzikant/zanger nodig heeft voor ademhaling, stabiliteit en vrije beweging. Deze theorie is gebaseerd op de driedelige structuur ontwikkeld door Bergmark (1989) (*1) waar er een heldere wetenschappelijke uitleg is van ‘local stabilizers’ (spieren die het gewricht beschermen als het beweegt), ‘global stabilizers’ (spieren die bedoelt zijn voor belastende activiteit gedurende langere tijd - zoals het urenlang bespelen van een instrument) en ‘global mobilizers’(spieren die bedoelt zijn voor zware belasting voor een korte tijdsduur, zoals het dragen van een zware stoel, die gewicht moeten geven en ontspannen zouden moeten blijven tijdens het bespelen van een instrument). Daarnaast wordt recent wetenschappelijk onderzoek gevolgd, in overweging genomen en toegepast bij Timani.

 

Bijvoorbeeld: We hebben 25 spieren in elke schouder. We zullen waarschijnlijk problemen ondervinden als we 9 essentiële spieren daarvan niet gebruiken bij het bespelen van een instrument. In Timani gebruiken we een Anatomie Atlas (*2) en Anatomie Handleiding (*3) om precies te zien welke van de spieren in de schouder we zouden moeten gebruiken en welke juist ontspannen zouden moeten blijven.

 

*1 Bergmark, Anders. ‘Stability of the lumbar spine: a study in mechanical engineering’

*2 Thieme: General Anatomy and Musculoskeletal System (latin)

*3 Nilssen, Tina Margaretha: Timani Complete Anatomy Manual (Timani Certificering)

 

 

2) Trainen van lichaamsbewegingen en bewegingsanalyse

 

Leren om je eigen manier van bewegen te herkennen en hoe die in anderen te observeren.

 

Leren om te zien of de spieren hun primaire taak uitvoeren of dat er compenserende patronen zijn ontstaan. 

 

Traditionele taal zoals ‘stijve boogarm’, ‘te hoge ademhaling’, ‘ontspannen spelen’, ‘zit rechtop’ enz. wordt geanalyseerd en anatomisch verklaard. 

Nieuwe bewegingspatronen worden aangeleerd door middel van eenvoudige maar efficiënte oefeningen. 

De meest effectieve coördinatie wordt o.a. uitgelegd in de wetenschappelijk onderbouwde methode voor fysiotherapeuten, Kinetic Control (*4). Hierin worden dezelfde principes gebruikt als in Timani.

 

 *4 Mark Comerford, Sarah Mottram, Kinetic Control: ‘The Management of Uncontrolled Movement’

 

3) Bindweefsel

 

Het deel van het bindweefsel waar we specifiek aan werken in Timani is de zogeheten fasica (ook wel fascie genoemd).

 

Dit is het stevige, maar elastische deel van het lichaam dat om iedere spier, bot en orgaan gewikkeld zit. Als we alles in het lichaam zouden verwijderen behalve de fascia, zouden we een 3D model van het hele lichaam zien met al zijn organen, botten, bloedvaten, cellen en zenuwen. De fascia bestaat uit de pezen en het bindweefsel van het lichaam dat ons bij elkaar houdt, in vorm houdt en een communicatie creëert met alle bewegingen van het lichaam. 

 

De elasticiteit van het fascia weefsel is door recent wetenschappelijk onderzoek gebleken zeer belangrijk te zijn voor een gezonde manier van bewegen. In Timani werken we specifiek aan het fascia om de ‘verende’ kwaliteit ervan te gebruiken, bijvoorbeeld als we snelle herhalende bewegingen maken bij het spelen of zingen. Dit vermindert direct de inspanning van spier gebruik en zorgt ervoor dat we niet verkrampen en stijf of stram worden. 

 

We werken ook aan de connecties die er zijn van bijvoorbeeld de schouder naar de vingers, of van de voeten naar het middenrif, zoals beschreven in ‘Anatomy Trains’ door Tom Myers (*5). Op deze manier kunnen we zien of restricties in bewegingen lokaal zijn of waarschijnlijker ontstaan zijn als een consequentie van disfunctioneren elders in het lichaam.

 

 *5 Mark Comerford, Sarah Mottram, Kinetic Control: ‘The Management of Uncontrolled Movement’

 *6 Fukashiro S, Hay DC Nagano A (226) Biomechanical behavior of muscle-tendon complex during dynamic human movements. J. Appl Biomech 22(2): 131-47

 

 

4) Een natuurlijke en vrije ademhaling

 

In Timani werken we aan de ademhaling door het kennen en ervaren van de exacte anatomie van ademhalen, de fascia verbindingen van ademhalen en het skeletaire alignment dat nodig is voor een optimale ademhaling. 

 

Er zijn compleet verschillende spieren voor zowel de in- als de uitademing. We hebben ook zogenaamde primaire en secundaire ademhalings spieren en de coördinatie tussen deze bepaalt de efficiëntie van het inademen en van de controle over de luchtstroom gedurende de uitademing fase tijdens het spelen of zingen die de student heeft. 

 

Als een blazer compenserende patronen heeft ontwikkeld voor de ademhaling, zal het niet moeiteloos voelen en kan het consequenties hebben voor hoeveel lucht hij kan inademen, de controle op de uitademing en uiteindelijk de klank, frasering en muzikale expressie. 

 

De achtergrond van de benadering van de ademhaling in Timani is uitgebreid en afkomstig van instructies uit vele methodes en wetenschappelijke en muziek gerelateerde instructies en ervaringen (*7 *8). 

Ook Serge Paoletti’s studies van Diaphragmic structuren (*9) spelen een grote rol in hoe we de ademhaling aanleren in Timani. 

 

 *7 Steenstrup, Kristian: ‘Blow your mind’ (2016)

*8  Frederiksen, Brian: ‘Arnold Jacobs, Song and Wind’ 1996

*9 Paoletti, Serge: Fascia, the tensional network of the human body: 1.10 ‘Diaphragmic structures’ (2012)

 

 

5) Push-off

 

Deze term verwijst naar de neurofysiologische reflexen waarmee we geboren zijn die het natuurlijke leerproces creëren van beweging (kruipen en uiteindelijk lopen) als we kinderen zijn. Deze reflexen werden voor het eerst beschreven en in kaart gebracht door kinder neuroloog Dr. Vojta in de 60er jaren(*10). Vergelijkbare principes werden ontdekt door neuro-fysiotherapeut Roswita Brunkow in de 70er jaren(*11) en verder uitgewerkt door haar opvolgers. De natuurlijke push-off (het wegduwen) van de grond creëert ons constante bepalen van zwaartekracht zonder onszelf omhoog te hoeven houden op een gespannen manier. Er zijn kettingen van spieren die ons constant omhoog houden van de grond gedurende de dag. Dit is een natuurlijke maar complexe wisselwerking die we vele malen ‘kwijtraken’ of vergeten als we opgroeien in een niet-natuurlijke omgeving, met een cultuur van zitten. Als we opnieuw beginnen om deze spierkettingen weer te gebruiken door ‘weg te duwen’ van de grond dan profiteren we van een natuurlijk manier van ons verbinden met ons instrument èn maken we optimaal gebruik van de zwaartekrachten, zowel als we zitten als staan.

 

* 10 Vojta, VAclav og Peter, Annegret: Das Vojta-Prinzip: Muskelspiele in Reflexfortbewegung und motorischer Ontogenese, Springer Berlin Heidelberg; Auflage 3, vollst. Überrag. Aufl. (2007)

* 11 Blum, Monica: TER Blum: Ein Bahandlungskonzept basierend auf dem Bahnungssystem von Roswitha Brunkow. Therapie-Erweiterung & Reizsetzung. Richard Pflaum Vlg GmbH (Sep 2003)

 

6) Mind-Body connectie

 

De mind-body connectie is vaak al bekend bij muzikanten en zangers. De meeste van hen hebben al de fysieke reacties meegemaakt die voor kunnen komen in een situatie waarin we nerveus zijn. Een droge mond, koude vingers, trillende strijkstok, oppervlakkige ademhaling en een verlies van optimaal verfijnde motorische vaardigheden. Ook wel bekend als een fight/flight/freeze reactie. 

 

Als dit gebeurt zijn het meestal de ‘global mobilizers’ (see sectie 1) die onnodig aanspannen terwijl de ‘global stabilizers’ die we nodig hebben voor verfijnde motorische vaardigheden onvoldoende actief worden. 

 

Als we bewust gedurende langere tijd oefenen met de juiste spieren, kan het zenuwstelsel positief beïnvloedt worden. Dit kan de afgifte van overtollige adrenaline en cortisol (stress hormonen) verminderen en daardoor meer psychische veiligheid creëren door de wijze waarop het lichaam wordt gebruikt. 

 

7) Focus en aandacht

 

Bewustzijn van lichaam en geest kan helpen om te focussen, zowel in de oefenruimte als op het podium. In Timani werken we ook aan die delen van het zenuwstelsel die de interne en externe stimuli omvatten. Dit kan de ervaring van luisteren zijn (het zintuig horen), of bewust zijn van de vingers die de piano raken (het zintuig voelen), het kan het bewustzijn zijn waar iemand de muzikale expressie in het lichaam ervaart (interoceptie) en ook aandacht voor het bewustzijn zelf, om in het moment te kunnen zijn tijdens het muziek maken en niet afgeleid te worden door het innerlijke commentaar.  Al deze manieren van leren worden in overweging genomen (visueel, auditief, tactiel, kinesthetic, intellectueel). De muzikanten leren ook ontspanningsoefeningen om het brein te helpen informatie te verwerken.